NAMASZCZENIE CHORYCH

Namaszczenie chorych - to sakrament, poprzez który Kościół wiernych niebezpiecznie chorych powierza Chrystusowi cierpiącemu i uwielbionemu, ażeby ich podtrzymał i zbawił. Udziela się go przez namaszczanie olejem i wypowiedzenie słów przepisanych w księgach liturgicznych /Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 998/.

__________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Przygotowania w domu chorego do udzielenia sakramentu namaszczenia:


1. Przed przybyciem kapłana, należy przygotować chorego: poinformować go o wizycie księdza, pomóc w przeprowadzeniu rachunku sumienia, a czasem także wytłumaczyć, że sakrament ten ma pomóc w nabraniu sił, przynieść ulgę w cierpieniu oraz iż jego przyjęcie nie oznacza wcale konieczności śmierci;

2. Nakryć stół, białym obrusem, gdyż będzie on symbolizował ołtarz; na nim spocznie przyniesiony przez kapłana Najświętszy Sakrament;

3. Postawić krucyfiks, zapalone świece, oraz wodę święconą wraz z kropidłem;

4. Przygotować watę, potrzebną kapłanowi do wytarcia dłoni po udzieleniu namaszczenia (później watę tę należy spalić, a nie wyrzucać do śmietnika);

5. Przygotować szklankę wody, gdyż chorzy po przyjęciu Komunii św. często jej potrzebują, aby móc popić.


Jeśli stan zdrowia chorego uległ drastycznemu pogorszeniu i widoczna jest groźba bliskiej śmierci, należy posłać po księdza natychmiast, nawet w godzinach nocnych.

Uwaga: Pamiętajmy, że jako rodzina i bliscy, jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem za wezwanie księdza do chorego, aby w razie śmierci, nie odszedł on niepojednany z Bogiem i bez sakramentalnej spowiedzi oraz Komunii św. Zaniedbanie lub zlekceważenie tego obowiązku ciężko obciąża nasze sumienie.